لارستان و عصر صفویه در فارسنامه ناصري

چون فرخ شاه والي هرمز كه جز نامي بر او نمانده بود وفات يافت و نوبت ولايت اسمي به فرزند او فيروز شاه رسيد، ركن الدين مسعود برادر وزير فيروز شاه كه اسم حكومت بحرين با او بود و رسم با جماعت پرتگال و ركن الدين مسعود چون در اصل اهل بلده فال بود و نسبت خويشي با خواجه معين الدين والي فال داشت شكايت ان پرتگالان را به او نوشت و درخواست نمود كه از الله وردي خان بيگلربيگي فارس استمدادي كند و تسخير جزيره بحرين را بر او اسان شمارد 

بيگلربيگي بعد از اطلاع اذن داده، خواجه معين الدين فالي با لشكر بيخه فال و اسير و علامرودشت كه مردمان شجاع و متهور در تفنگ اندازي مشهورند بر كشتي هاي بزرگ و كوچك نشسته و به اساني فتح جزيره بحرين را نموده، دست جماعت پرتگال را كوتاه داشتند و در زمان جنگ زخمي به خواجه معين الدين فالي رسيد كه بعد از فتح وفات يافت و جزيره بحرين در تحت اقتدار الله وردي خان بيگلربيگي مملكت فارس در امد و چون واليان لارستان از ابتداي طلوع دولت عليه صفويه در تحت اطاعت و انقياد درامدند و به لقب امير ديواني سرافراز بودند و در لارستان لواي اقتدار داشتند و در زمان سلطنت شاه سلطان محمد صفوي نوراله هرخان پسر، پسر انوشيروان مشهور به شاه عادل، حاكم لارستان بود

و در زمان سلطنت اعليحضرت شاه عباس بهادر خان چون وفات يافت ميرزا علا الملك پسر نوراله هرخان به جاي پدر نشست و به ابراهيم خان ثاني معروف گشت و استقلالش تمام يافت و تمكيني به اوامر و نواهي نواب بيگلربيگي نداشت و او را مردي بي پروا مي پنداشت

در همين سال[1010]  الله وردي خان با سپاه  فارس به لارستان رفته و ابراهيم خان چون خود را مرد ميدان نديده و در قلعه لار كه بر فراز كوهي مشرف بر شهر لار است، متحصن گشت و قاضي ابوالقاسم لاري، از ابراهيم خان تخلف نموده خدمت الله وردي خان رسيده مورد عنايت شده و حكومت لارستان را به او شفقت نمود و چون ابراهيم خان كار را بر خود سخت ديد از ان قلعه درامده و به قلعه ديگري كه بر فراز كوهي مشرف بر شهر لار است پناه برد و عاقبت امان خواسته از قلعه به زير امده و او را به احترام نگاه داشته

و در همين سال [1010] با اردوي فارس در خدمت الله وردي خان از راه كرمان عازم سفر خراسان گشته، در وقتي كه موكب همايوني در نزول اجلال داشت وارد اردوي اعلي شدند و بعد از چند روز ابراهيم خان لاري به مرض اسهال كه در اردو شايع بود وفات يافت و مضمون كريمه  و ما تدري نفس باي ارض تموت (ايه 34 سوره فرقان) را دريافت و مدت 35 سال از عمرش گذشته بود و اين بيت از ابراهيم خان نوشته شد:

ما پي تحصيل يار و يار در دل بوده است                               حاصل تحصيل ما، تحصيل حاصل بوده است.

ادامه دارد...